Dotychczas w Polsce słowo „wiatroizolacja” dla wielu oznaczało i oznacza materiał zapobiegający powstawaniu przewiewów w przegrodach budowlanych, głównie w ścianach rzadziej w dachach. W obu tych przegrodach tak nazywane materiały stanowią jednocześnie uszczelnienie elewacji ściany lub pokrycia dachu przed opadami niesionymi przez wiatr. Kolejność obu tych funkcji, wynikająca z budowy tych materiałów,  powinna decydować o stosowanej wobec nich nazwie.

W firmie Marma Polskie Folie wysokoparoprzepuszczalne materiały stosowane w dachach jako uszczelnienie pokryć zasadniczych nazywane są membranami wstępnego krycia (MWK). Takie rozróżnienie nazw wynika z faktu, ze MWK nie stanowią warstwy zapobiegającej powstawaniu przewiewów w dachu. Jest to możliwe, ale po specjalnym ułożeniu membran, które jest trudne i nie w każdym dachu możliwe. Dużo łatwiej jest uzyskać „wiatroszczelność” dachu za pomocą paroizolacji, która z powodu własności pary wodnej i tak musi być układana szczelnie.

Z tego wynika, że każda dobrze wykonana „paroizolacja” jest jednocześnie „wiatroizolacją”. Dlatego dużo lepszym słowem do opisania funkcji „wiatroszczelności” jest określenie „przewiewoszczelność”. Jest bardziej precyzyjne i jednoznaczne.

Z tych powodów jako „wiatroizolacje” określamy materiały stosowane w ścianach szkieletowych.

Bardzo często stosuje się wysokoparoprzepuszczalne MWK jako „wiatroizolacje” na ścianach szkieletowych lub ścianach murowanych, ocieplanych metodą suchą na ruszcie stalowym lub drewnianym. Jednak membrany mają taką budowę, że mogą przekazywać parę wodną w obie strony. Zjawisko przenikania pary do wewnątrz przegród budowlanych nazywa się przenikaniem odwrotnym. Skala tego zjawiska jest dużo większa w ścianach niż w dachach, ponieważ w dachach duży wpływ na zachodzące tam zjawiska cieplno-wilgotnościowe ma naturalny napór pary wodnej ku górze, wywołany unoszeniem się ciepłego powietrza. Dlatego powstanie efektu przenikania odwrotnego jest dużo bardziej prawdopodobne w ścianach szkieletowych niż na dachach.

Z tego powodu MWK nie są najlepszą osłoną ścian szkieletowych, bo mogą być powodem ich zawilgocenia (szczególnie w ich dolnej części). Najczęściej dotyczy to tych stron budynku szkieletowego, które są mniej ogrzewane przez słońce (strona północna) lub gorzej wentylowane przez wiatr (osłonięte przez inne budynki, drzewa lub wzniesienia terenu). W takich konstrukcjach dużo lepiej sprawdzają się specjalne „wiatroizolacje” o niskim stopniu paroprzepuszczalności. Jeżeli dodatkowo weźmiemy pod uwagę konieczność montowania paroizolacji od wewnętrznej strony ściany to okaże się, że układ warstw z taką „wiatroizolacją” jest dużo bardziej korzystny niż z wysokoparoprzepuszczalną MWK.

Dlatego jako „wiatroizolację” oferujemy naszym klientom niskoparoprzepuszczalny produkt o nazwie VAPOUR REGULATOR, który ogranicza przenikanie pary wodnej z powietrza atmosferycznego do termoizolacji, a jednocześnie umożliwia  wychodzenie pary na zewnątrz w normalnych warunkach pogodowych.

 

 

Przewiewami nazywane są niekontrolowane przepływy powietrza przez przegrodę wywołane dużą różnicą temperatur (ok. 20 - 25ºC ) między wnętrzem budynku i atmosferą. Są one rodzajem mostków cieplnych (stąd ich inna nazwa: mostki powietrzne) i stanowią duże zagrożenie dla każdego dachu, ponieważ z powodu ich działania powstaje kilka niekorzystnych efektów :

- para wodna skrapla się intensywnie ciągle w tych samych miejscach ściany lub dachu ;

- ochładza się termoizolacja potem paraizolacja i płyta gipsowa (lub inna wykładzina) co prowadzi do jej zawilgocenia i zagnieżdżenia się pleśni i grzybów ;

- powstają duże straty energetyczne w budynku.