W polskim budownictwie słowo „wiatroizolacja” przyjęło się rozumieć jako materiał osłaniający ściany szkieletowe. Było to pierwsze wyrażenie związane z nowymi materiałami stosowanymi w nowoczesnym budownictwie, które było popularyzowane w Polsce od początku lat osiemdziesiątych dwudziestego wieku. Razem z tym określeniem pojawiło się pojęcie „paro-przepuszczalności” jako niezbędnej cechy materiałów osłaniających ściany szkieletowe. Pod pojęciem „paro-przepuszczalności” kryją się jednak bardzo szerokie możliwości różnicujące zasadniczo dużą grupę materiałów określanych jako „wiatroizolacje”. W tym charakterze były używane w Polsce folie nisko paro-przepuszczalne i membrany wysoko paro-przepuszczalne przeznaczone standardowo na dachy jako warstwa wstępnego krycia pod pokrycia leżące na łatach i kontrłatach. Jednak jak się okazuje, w przeciwieństwie do dachów, na ścianach wysoka paro-przepuszczalność może bardziej szkodzić niż pomagać. Jest to związane ze mechanizmem przenikania pary wodnej i działaniem szczeliny wentylacyjnej. W ścianach para wodna dużo łatwiej przenika z zewnątrz do wewnątrz ściany szkieletowej niż w dachu, gdzie stały kierunek przepływu ciepłego powietrza ukierunkowuje przepływ pary zawsze ku górze.
 

W związku z tym na ściany polecamy produkowany w Marma Polskie Folie Vapour Regulator o celowo małej paro-przepuszczalności, która eliminuje niekorzystny efekt przenikania odwrotnego (para wodna z powietrza do środka przegrody). Vapour Regulator ma równoważną dyfuzyjnie grubość powietrza Sd = 2 m (a membrany od 0,005 do 0,02 m) i dlatego bardzo dobrze sprawdza się w polskim klimacie, w którym przez 9 miesięcy wilgotność względna powietrza waha się od 80 do 95%.
 

Vapour Regulator przeznaczona jest do stosowania jako warstwa osłaniająca przed czynnikami atmosferycznymi oraz zabezpieczająca przed przewiewami czyli niekontrolowanymi przepływami powietrza przez szczeliny i szpary w termoizolacji ścian zewnętrznych budynków. Przewiewy są przyczyną ucieczki ciepła z wnętrza budynku oraz zawilgocenia konstrukcji i termoizolacji przegród budowlanych.
 

Vapour Regulator stosuje się najczęściej :

1) w ścianach zewnętrznych budynków o konstrukcji szkieletowej drewnianej lub stalowej ocieplonych wełną mineralną lub szklaną umieszczoną między elementami konstrukcji ;

2) przy ocieplaniu ścian starych i nowych budynków tzw. metodą suchą (ocieplenie na ruszcie) ;

3) na poszyciu ścian z materiałów drewnopochodnych (np. płyty OSB).
 

We wszystkich tych konstrukcjach ścian Vapour Regulator przewidziany jest do stosowania po ich zewnętrznej stronie (rys.) pod elewacją na całej powierzchni ścian. Bez względu na budowę i rodzaj, elewacje musza być wentylowane. Najczęściej stosowanymi na elewacje materiałami są : mur z cegieł klinkierowych lub silikatowych, deski, okładziny betonowe i ceramiczne, plastikowe i drewniane, metalowe kasetony i blachy profilowane.
 

Przy takim zastosowaniu Vapour Regulator muszą być zachowane następujące warunki :

- Vapour Regulator musi być zamontowany pod elewacją wentylowaną czyli między elewacją a wiatroizolacją musi być zachowany dystans minimum 2 cm a powstała w ten sposób szczelina wentylacyjna musi mieć wlot na dole i wylot na górze ściany ;

- systemy kotwienia okładzin elewacyjnych muszą zapewniać szczelność warstwy wiatroizolacji ;

- warunkiem prawidłowego działania Vapour Regulator jest zamontowanie paraizolacji od wewnętrznej strony osłanianych ścian szkieletowych; najlepsze efekty daje zastosowanie zwykłej paraizolacji w formie folii polietylenowej zwanej opóźniaczem pary (Sd ≥ 40 m) – zachowany jest wtedy warunek mniejszej wartości Sd po stronie zewnętrznej ściany.
 

Vapour Regulator można układać również po wewnętrznej stronie ścian szkieletowych z powodu jej niskiej paro-przepuszczalności. Takie zastosowania mają uzasadnienie w ścianach o elewacjach wentylowanych ale dobrze osłaniających termoizolację i konstrukcję ścian szkieletowych przed śniegiem i deszczem (np. kasetony z blach profilowanych).
 

Przy zastosowaniu Vapour Regulator po wewnętrznej stronie konstrukcji zasady układania są takie same jak przy układaniu zewnętrznym z tą różnicą, że wszystkie zakłady i połączenia z sufitem oraz posadzką powinny być łączone taśmami samoprzylepnymi. Wszystkie zakłady pionowe i poziome (również na sufitach szkieletowych) należy kleić taśmami MARMA PE1 a szerokość zakładów powinna wynosić 10 cm (zaznaczone kreską między tekstem wydrukowanym w zakładzie). Połączenia z posadzką, murami lub stropami należy uszczelniać taśmą MARMA B2.